Pierwsza w Niemczech i Europie Zachodniej wystawa o Obławie Augustowskiej
Wystawa i dyskusja panelowa
Opór antykomunistyczny po II. Wojnie Światowej w Europie Środkowo-Wschodniej w latach 40-tych i 50-tych
Z końcem Drugiej Wojny Światowej zakończyła się okupacja niemiecka także w krajach Europy Środkowej i Wschodniej. Jednak wraz z zajęciem tych krajów przez Armię Czerwoną rozpoczęło się tam panowanie komunistycznego i sowieckiego reżimu. Nowe narzucone rządy zwalczane były zbrojnie jeszcze przez długie lata powojenne, jak np. w Polsce przez oddziały Armii Krajowej. Celem organizowanej wystawy i dyskusji jest przybliżenie tego mało znanego okresu historycznego i politycznego w Europie Zachodniej.
Instytut Polski w Duesseldorfie, Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku oraz Forum Lwa Kopelewa w Kolonii zapraszają
w poniedziałek, 5.12.2016 r. o g. 19.00
na otwarcie wystawy
„Nowe zniewolenie. Obława Augustowska. Lipiec 1945”
oraz na dyskusję panelową
„Antykomunistyczny i antysowjecki opór po Drugiej Wojnie Światowej w drugiej połowie lat 40-tych i w latach 50-tych na przykładzie Polski, Ukrainy, Białorusi i krajów bałtyckich“
Wprowadzenie:
Barbara Bojaryn-Kazberuk, dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku
Udział w dyskusji biorą:
dr Marcin Markiewicz, IPN Oddział w Białymstoku, Oddziałowe Biuro Badań Historycznych w Białymstoku
Nikita Petrov, Memoriał, Moskwa
Andrejs Urdze, dyrektor „domu bałtyckiego“ „Annaberg“ w Bonn
dr Dmytro Myeshkov, Uniwersytet im. Heinricha Heinego w Düsseldorfie
Moderacja: Andrzej Koliński, Instytut Polski w Düsseldorfie
Tłumaczenia: Nadja Simon (rosyjski-niemiecki), Bernhard Hartmann (polski-niemiecki)
Poniedziałek, 05.12.2016, g. 19.00
Lew Kopelew Forum e.V., Neumarkt 18, Neumarkt Passage, 50667 Kolonia
Czas trwania wystawy: Do 20.01.2017
Współpraca: Instytut Polski w Duesseldorfie, Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku oraz Forum Lwa Kopelewa w Kolonii
Wystawa
„NOWE ZNIEWOLENIE. OBŁAWA AUGUSTOWSKA. LIPIEC 1945”
W lipcu 1945 r. oddziały Armii Czerwonej przy pomocy Wojska Polskiego oraz funkcjonariuszy i współpracowników Urzędu Bezpieczeństwa przeprowadziły szeroko zakrojoną akcję pacyfikacyjną na terenie Puszczy Augustowskiej i jej okolic, określanej mianem Obławy Augustowskiej. Ze strony sowieckiej w operacji uczestniczyły jednostki 50. armii III Frontu Białoruskiego, Wojsk Wewnętrznych NKWD oraz funkcjonariusze kontrwywiadu wojskowego “Smiersz”. Funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, Milicji Obywatelskiej i miejscowi konfidenci wspomagali działania Sowietów jako przewodnicy i tłumacze, asystowali także przy przesłuchaniach.
Oddziały sowieckie przetrząsały lasy i wsie, aresztując podejrzanych o kontakty z polską partyzantką niepodległościową. Nie znana jest dokładnie ani data początkowej, ani końcowej operacji – najczęściej umieszcza się ją między 12 a 28 lipca 1945 r. W sumie zatrzymano kilka tysięcy osób, część z nich więziono i poddawano brutalnemu śledztwu. Ok. 600 osób nigdy nie powróciło do domów i do dziś nie są znane ich losy. Najprawdopodobniej wszyscy zostali pozbawieni życia na podstawie tej samej decyzji i należy ich uznać za ofiary Obławy Augustowskiej.
Możliwe, że miejsce stracenia i wiecznego spoczynku tych osób znajduje się w pobliżu granicy, po stronie białoruskiej. Pewne jest, że zamordowano ich przy akceptacji najwyższych sowieckich władz politycznych. Strona polska od wielu lat prowadzi starania o ustalenie losów osób zaginionych w obławie.
Prezentowana w Niemczech po raz pierwszy wystawa „„Nowe zniewolenie. Obława Augustowska. Lipiec 1945” Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku i Instytutu Polskiego w Duesseldorfie przedstawia wyniki tych starań odbiorcy niemieckiemu.
http://oblawaaugustowska.pl
